De vergeten smartphone: Honor 3C

Het was één van de twee telefoons die als eerst uitgebracht werden door Honor in Nederland; de Honor 3C. Tijd om deze vergeten smartphone onder het stof vandaan te halen, en te bespreken in onze rubriek ‘De vergeten smartphone’. Wat valt er allemaal te melden over Honor met haar 3C?

Honor 3C

We gaan in deze editie van ‘De vergeten smartphone’ niet heel ver terug in de tijd. Het merk Honor kwam in oktober 2014 met het nieuws dat het als dochtermerk van Huawei naar Nederland kwam. Hiervoor haalde het merk twee toestellen tevoorschijn. Dat is de eerder in de rubriek besproken Honor 6, en de Honor 3C. Die laatste bespreken we deze zondag in onze wekelijkse rubriek.

De Honor 3C werd gepresenteerd als betaalbare instapper met een prijskaartje van 139 euro. Maar wat kreeg je destijds voor dat bedrag? Honor voorzag de 3C van een quad-core processor van MediaTek met een rekenkracht van 1.3GHz. Er was 2GB RAM aanwezig en een opslagruimte van 8GB. Dit geheugen kon je (gelukkig) uitbreiden met een geheugenkaart. De telefoon was uitgerust met een 5,0 inch LCD-scherm met een HD-resolutie van 1280 x 720 pixels. Met de afmetingen 139,5 x 71,4 x 9,2 millimeter en een gewicht van slechts 140 gram was het toestel lekker licht en vrij compact te noemen.

Honor leverde de Honor 3C met Android 4.2 Jelly Bean, later werd Android 4.4.2 KitKat nog voor het toestel uitgerold. Over de interface van de Honor was de bekende EMUI-schil gelegd. Deze was gelijk aan die skin van Huawei, dat eveneens de EMUI-laag over Android heen legde. Vooral in het begin dat Huawei naar Nederland kwam had deze schil ontzettend veel weg van Apple’s iOS. Voor het maken van foto’s was de Honor 3C voorzien van een enkele 8 megapixel camera aan de achterzijde en een 5 megapixel camera aan de voorzijde. De accucapaciteit kwam uit op 2300 mAh.

De Honor 3C werd goed ontvangen door het publiek. Destijds werden telefoons in die prijsklasse nog niet uitgerust met 4G. Dat was dan ook niet aanwezig op de Honor. Wel kon je een tweede simkaart plaatsen, maar deze was enkel geschikt voor gebruik op het 2G-netwerk. Ook was het toestel een echte vingerafdrukmagneet en voelde het toestel erg plastic aan.