Siemens kwam in 2003 met de Siemens M55. Zo was het toestel te herkennen aan de opvallende navigatietoetsen, de kleurstelling en een vrij dikke behuizing. In deze editie van ‘De vergeten telefoon’ bespreken we de Siemens M55.
Siemens M55
De Siemens M55 was een toestel dat misschien nog wel ergens in een kast op zolder ligt. Het toestel werd in een lager segment geplaatst dan de Siemens S55, die in 2002 werd uitgebracht en iets uitgebreider was. In een eerdere editie van onze rubriek bespraken we al de Siemens CX70, en net als bij de CX70 was ook de M55 voorzien van LED-jes aan de zijkant. Deze konden oplichten bij meldingen.
Aan de voorkant was de Siemens M55 voorzien van een 4.096 kleuren-display met een resolutie van 101 x 80 pixels. Met een dikte van 21 millimeter was hij vrij dik. Echter was dat voor die tijd niet heel erg, want je had doorgaans geen andere keuze. Onder het scherm zaten de opvallende navigatietoetsen met een driehoekige vorm. Rechts aan de uiterste randen zaten ook nog twee toetsen voor telefoonoproepen. Daaronder zaten in bijna futuristische opstelling de numerieke toetsen. Een camera was niet aanwezig.
De Siemens M55 was echt een basis-phone; er was 1,8MB aan opslagruimte, 700 mAh accucapaciteit en ondersteuning voor GPRS, WAP, MMS, e-mail en Java. Hierdoor waren er ook enkele standaard games op het toestel te vinden. Toch was de prijs minder ‘basis’, hoewel dat in 2003 absoluut niet enorm duur was. De prijs lag namelijk rond de 250 euro bij release. Ondanks de GPRS-verbinding kon je door een datakabel aan te sluiten, een soort van hotspot opzetten.
Leuk was dat je een optionele accessoire kon kopen; de QuickPic Camera IQP-530. Dit was een camera die je aan kon sluiten op het toestel. Je kon op deze manier foto’s opslaan en verzenden via MMS of e-mail naar de pc.
Siemens M55 samengevat in 5 punten:
- LED’jes aan de zijkant
- Opvallend ontwerp
- GPRS, maar wel hotspot-functie
- Optionele camera-module
- Prijs rond de 250 euro
